Vuurwerk afgestoken?

'Vuurwerk afgestoken? Dan handen uit de mouwen', schrijft de gemeente Arnhem op de wekelijkse pagina met berichtjes in de Arnhemse Koerier. Het artikeltje moet mensen attenderen op de 'Schoonmaakactie Zwerfvuurwerk'.

Vooral kinderen worden namelijk nogal eens het slachtoffer als ze op nieuwjaarsdag in eerste instantie niet ontploft vuurwerk alsnog willen afsteken en dat door bijvoorbeeld een kort lontje veel te vroeg afgaat.

Een speciale schoonmaakploeg gaat op 1 januari in alle vroegte op pad om de boel op te ruimen en alle burgers van Arnhem worden opgeroepen om ook 'de handen uit de mouwen' te steken en hetzelfde te doen.

Misschien was een andere formulering gelukkiger geweest...

Foto: SIRE

Rieu: files voor de toiletten

De Berenkuil dacht altijd dat de Limburgse stehgeiger Andre Rieu een absolute perfectionist was. Maar vrijdag, tijdens zijn eerste kertsconcert in Gelredome, ging er toch van alles mis.

Om te beginnen was er op enig moment tussen orkest en baas onduidelijkheid over welk nummer er nu precies gespeeld moest worden. Kan gebeuren, onder de spanning van de eerste avond. De taferelen rond de pauze waren echter ronduit amateuristisch.

Gelredome zat barstensvol bejaarden, en die moesten in de pauze allemaal naar het toilet. Rond de wc's speelden zich dan ook chaotische taferelen af, als de plassers al niet stokstijf in de file stonden. Hoe dan ook: na een klein kwartiertje pauze klonk de gong al ten teken van het feit dat Rieu en zijn grappige muzikanten op het punt stonden het podium weer te betreden. Op dat moment was pakweg 3 procent van alle toiletgangers daadwerkelijk aan de beurt geweest. Op het moment dat Rieu inderdaad terugkeerde was dat aantal al wel opgelopen tot 7 procent, maar hadden nog altijd heel veel mensen hun hoognodige behoefte niet kunnen doen.

Rieu weigerde voor te veel lege stoelen op te treden en begon dus maar een beetje met het publiek te wauwelen. Een zeer slordige regiefout.

Meiden winnen toch echt van jongens

Voetbal een mannenzaak? Zo niet in Elden, waar zaterdag de E9 voetbalmeiden van Eldenia (in de vrieskou) met maar liefst elf doelpunten tegen nul wonnen van de jongens van De Bataven uit Gendt.
Een van onze stoere voetbalverslaggevers kon het - toen hij de e-mail met uitslag onder ogen kreeg - niet geloven. Nee, dat team van de Bataven moest ook een meisjesteam geweest zijn. 'Als die meiden tegen jongens hadden gespeeld, hadden ze met 25-0 verloren.' Maar de stoere voetbalverslaggever had het bij het verkeerde eind. Het waren toch echt mannelijke Bataven.
De Eldense meiden werden hiermee meteen najaarskampioen, in een competitie met uitsluitend jongenselftallen.

Zielig

De schok was groot toen in 2005 de Witte School afbrandde. Generaties Arnhemmers treurden om het karakteristieke pand aan de Bronbeeklaan. Des te blijer was iedereen toen de herbouw gestalte kreeg - een modern gebouw met de uitstraling van het monument dat er ooit stond.

Maar blijkbaar is niet iedereen er blij mee. Een paar maanden voor de school in gebruik genomen wordt, heeft de eerste graffitivandaal al toegeslagen. „We zijn verdrietig en teleurgesteld”, zegt adjunct-directeur Janka Tjerkstra. „We zijn apetrots op dit prachtige gebouw, waar heel Arnhem trots op mag zijn. Heel jammer dat er mensen zijn die er zo mee omgaan.”
Er wordt geprobeerd met een coating volgende spuiters te ontmoedigen. De tekst op de maagdelijk witte muur zegt overigens alles over de daders. ‘Soul’ betekent immers ‘ziel’. En zielig is het.

foto Bianca Spelt/De Gelderlander

Eagles

Hoogvlieger Hertog heeft Vitesse nog niet veel geluk gebracht. De geelzwarten wonnen tot nu toe slechts één thuiswedstrijd (tegen ADO Den Haag).
Stadion GelreDome lijkt wél garen te spinnen bij alle publiciteit rond de Afrikaanse vechtarend. Slechts zeven thuisduels kwam Hertog in actie (zoals hier voorafgaand aan de wedstrijd tegen AZ) en nu al resultaat.
Want dat de Eagles GelreDome uitpikten voor hun optreden volgend jaar juli, dat kán geen toeval zijn.
Foto: Hans Broekhuizen/De Gelderlander

Wasmasjien

Luxor Live is het bouwen beu. De tent mag nu wel een keer klaar zijn, vinden ze aan het Willemsplein. Om de gemeente Arnhem ertoe te bewegen eindelijk twee fatsoenlijke lampen aan de gevel te hangen, werden twee wasmachinetrommels met een peertje naar boven gehesen.
De gemeente wordt vooralsnog niet warm of koud van de ludieke actie aan het rijksmonument van architect Willem Diehl, maar het schijnt dat de manager van Trafassi al gebeld heeft voor een optreden in het nieuwe poppodium. 'Kleine wasjes, grote wasjes...'

Weg met de bomen!

Als de vereniging Vijf Dorpen in het Groen (het zijn er trouwens zes, jongens) een brief schrijft, gaat het meestal over het verdwijnen van bomen en struiken in de gemeente Renkum. En dat gebeurt nogal eens. Het Renkumse gemeentebestuur vindt namelijk vaak dat er best wat boompjes kunnen worden gekapt, als er elders maar weer een paar tegen de bosrand worden geplakt.

Groot was dan ook de hilariteit bij De Berenkuil toen er enige tijd geleden een brief van Ruim Vijf Dorpen in het Groen binnenkwam met daarin de verrassende stelling dat er geen bomen langs de Telefoonweg geplant moesten worden. Het is ook nooit goed, riepen we in eerste instantie nog, maar al snel kwam het inzicht.

De Telefoonweg is (sorry, was) een tweeënhalf kilometer lange weg tussen de velden rond Renkum met zo hier en daar een boom. Wij reden eens op een mooie heldere novemberavond over de weg. Uit de boxen van de autoradio schalde Lou Rawls met het zeer relaxte At last, de verlaten weg lag open en de sterren flonkerden boven het landschap. Geen leven te zien. Alles leek klaar voor een UFO-landing. Het onwerkelijke, maar mooie gevoel duurde tweeënhalve minuut - huiskamervraag: hoe hard reden wij? - en toen was het voorbij: daar was de afslag naar Wolfheze.

Wij koesteren het moment. Van de weidse openheid is weinig meer over. De gemeente heeft niet geluisterd naar Vijf à Zes Dorpen in het Groen en twee rijen bomen langs de weg geplant. Dag uitzicht, dag openheid. Ik vind het nog steeds jammer. Voor mij geen Lou Rawls meer als ik over de Telefoonweg rij. Ik hoor nu liever Jackyl met Lumberjack. Een plaat met het snerpende geluid van een kettingzaag...

Eten Steenstraat zwaar op de maag

De Steenstraat moet een nieuwe inrichting krijgen, maar de gemeente luistert niet naar de buurt, meent bewoner Hans Ansems. Hij had deze week een bijzondere manier om dat aan de gemeenteraad duidelijk te maken. Hij vergeleek de uitnodiging om mee te praten namelijk met de uitnodiging voor een etentje. ,,We mochten komen eten wat we wilden en tot ieders verbazing waren we het snel eens: we wilden vegetarisch. Maar we kregen frikandellen. Toen we klaagden, kregen we knakworst. De chefkok schoof beledigd aan en deed zijn laatste bod: zure zult. Toen waren we natuurlijk helemaal boos. En de kok maar zeggen dat wij ondankbaar waren."

Eén lichtpuntje: de inspraakprocedure begint binnenkort weer helemaal opnieuw. Benieuwd of de maaltijd nu minder zwaar op de maag zal liggen.

Arnhem aan de Veluwe(?)

Arnhem blijkt toch aan de Rijn te liggen. De stad die, onder meer met het Rijnboogplan, zo hevig probeert aan de rivier te komen, heeft zijn roots op de zandgronden, is altijd de gedachte; Arnhem ligt eigenlijk met de rug naar de Rijn.

Dinsdagavond 9 december 2008 was het onderwerp Arnhems achtertuin, het natuurgebied tussen stad en Hoge Veluwe dat al decennia wordt gedomineerd door defensie-activiteiten. Architectuurcentrum CASA boog zich over het vraagstuk van de toekomstige invulling, nu het leger steeds leger wordt.

De basisgedachte was dat Arnhem aan de Veluwe ligt, maar CASA-directeur Edwin Verdurmen wilde wel zeker weten of zijn gehoor er ook zo over dacht. Slechts een kleine minderheid was een andere mening toegedaan.

Hoe die nou tot stand kwam, wilde Verdurmen van een dame weten.

"Voor mij ligt Arnhem aan de Rijn", was het antwoord. "Maar ja, ik kom ook uit Nijmegen."

Strooigoed

Op gladde dagen zoals deze dinsdag trekken strooiwagens door de stad om kilo's en kilo's zout over wegen, straten en fietspaden te verspreiden. Op al die strooiwagens zitten stickers met de tekst 'Houd Arnhem schoon'. Dat zet je toch aan het denken...

Rijnpoort ontruimd?

Ken je die van die twee die op vrijdagmiddag in kantoorgebouw Rijnpoort werkten? Wie zou dat nou niet willen, elke vrijdagmiddag lekker vroeg naar huis. Als het geen methylmethacrylaat is die de lucht verziekt (vrijdag 14 november), of een ploffende hoogspanningskabel is (vrijdag 5 december) dan besluiten de bedrijfshulpverleners wel om het pand te ontruimen (vrijdag 26 september).

De regelmaat waarmee de 1200 werknemers op vrijdag op straat staan is zo groot, dat sommigen het niet eens meer schijnen op te merken. Op de site van de Gelderlander ontspon zich een discussie of de exploderende hoogspanningsleiding reden was geweest het pand leeg te laten stromen. Blijkbaar waren niet alle werknemers het pand ontvlucht. Het ontruimingsalarm maakt aan de Groningensingel weinig indruk meer.

Saillant is het wel dat op pakjesavond het personeel van energiebedrijf Nuon en netbeheerder Liander eerder naar huis kunnen omdat voor hun eigen deur (!) een stroomkabel in de hens vliegt...

Natte liefdesgrot

Waarom wordt het ene bericht goed gelezen en het andere niet? De woorden die gekozen worden in de kop zijn belangrijk, maar ook het onderwerp. Politieberichten doen het erg goed, evenals ondeugende stukjes. In dat geval kunnen we melden dat er in Oosterbeek een natte liefdesgrot is. Natuurlijk is het niet wat iedereen denkt. In park de Oorsprong in Oosterbeek is dit jaar een grothuisje gebouwd. Onlangs besloot een verslaggever er eens een kijkje te nemen. Was er misschien al graffiti aangebracht, zoals Jan loves Annie? Helaas was de wand van het grothuisje nog maagdelijk. Mmmm, liefdesgrot? Nat was-ie wel en niet zo'n beetje ook. Het water sijpelde door een hoekje naar binnen. Geen wonder dat stelletjes het niet in hun hoofd halen om stiekem naar het grothuisje komen. Nat is lekker, maar niet als het water bijna tot aan je enkels komt.

Zo rood als een wethouder

Lintjes worden zelden meer doorgeknipt, maar voor ‘officiële momenten’ wordt altijd wel iets ludieks verzonnen waardoor media het toch aardig vinden een paar bobo’s te kieken.

Bij het feestje rond de duizendste nieuwbouwwoning van Arnhem was dat een cheque als een pretparkbord. Je steekt je hoofd erdoor en aan de andere kant barst gelach uit omdat je opeens een gorilla bent. Zoiets.

Directeur Gerrit Breeman van Volkshuisvesting Arnhem kreeg van PvdA-wethouder Roeland Kreeft symbolisch 72.000 euro om versneld huizen te bouwen en zijn hoofd moest door het gat in de cheque. Daarna nodigde de gespreksleider Kreeft uit voor een fotosessie. Gedeelde smart is halve smart, tenslotte.

De wethouder weigerde echter beleefd doch beslist. Omdat De Berenkuil nooit voor één gat te vangen is, ziet u hier toch wat níemand mocht zien.

Foto’s Seppe Ruberti en Jan Wamelink, montage Mariska Hofman/De Gelderlander

Bofkont

Hans Esmeijer van het Gelderse provinciebestuur kreeg deze week het ‘cadeaulidmaatschap’ van Het Gelders Orkest. Daarmee waardeert het orkest de inzet van Esmeijer voor kunst en cultuur in Gelderland. De vriendschap heeft echter een ‘levensduur’ van een jaar. „Als hij daarna vriend wil blijven, moet Esmeijer daarvoor zelf betalen”, zegt een woordvoerder van HGO. Is echte vriendschap dan toch een illusie?

Stoofperenlaantje

Sinds in Schuytgraaf mot ontstond over de straatnamen (voor de Amerikaanse Wijk: ‘oude volkeren van voor de Middeleeuwen’ gekozen), mag de burger meedenken. Zo ook in De tuin van Elden. Sprookjes, oud- Hollandse spelen of dito lekkernijen zijn de thema’s. Het laatste sluit perfect aan op het bestaande Perenlaantje. Dat wordt ongetwijfeld ‘Stoofperenlaantje’. Maar dan zonder ‘laantje’, want dat mag niet meer.

Ander smoel

Transportbandenmaker TSN-TipTop (waarvan onder meer bandenplakspecialist Simson deel uit maakt) blijft in Arnhem. Het bedrijf startte op een achterafstekkie aan de Vijverlaan in volkswijk Klarendal, en verhuist straks naar Industriepark Kleefse Waard.

Directeur Frans Gazendam, een echte Arnhemmer, heeft wel naar andere vestigingsplaatsen gekeken, maar is dolgelukkig met de Kleefse Waard. „Of ik in het buitenland moet zeggen dat we in Westervoort zitten of in Arnhem, dat smoelt toch heel anders.”

Nepsinterklaas

Het winkelcentrum in één van de dorpen rond Arnhem zou De Berenkuil niet als gezellig willen omschrijven. Kil, eerder. Op maandagochtenden is de gezelligheid helemaal ver te zoeken, want dan zijn de meeste winkels dicht. Alleen de supermarkten zijn open. Voor warme gevoelens ben je aan het verkeerde adres.

Maar afgelopen maandagochtend werd De Berenkuil in de supermarkt overmand door een knus eindejaarsgevoel. Kwam door de witte en rode kerststerren die werden uitgeladen en uitgestald. Ook zagen we mininaaldboompjes. Het was al een beetje kerst. De wereld is mooi en we moeten lief zijn voor elkaar, dat gevoel.

Wij kregen de onstuitbare behoefte iets goeds te doen. Bijna hadden wij ons omgedraaid om bij de ingang een daklozenkrant te kopen. Bijna. Wel groetten we de caissières iets te uitbundig.

In de winkel zagen wij een bekend echtpaar. Supervrijwilligers in de plaatselijke speeltuin – ze hebben er bijna een dagtaak aan. „Gefeliciteerd!”, riepen wij enthousiast. Aan hun blikken te zien hadden ze geen idee waarmee. Wij verklaarden ons nader: „De speeltuin krijgt toch tienduizend euro van de gemeente voor dat nieuwe speeltoestel?” Het bericht had in de krant gestaan, maar de speeltuin was door de gemeente blijkbaar nog niet op de hoogte gebracht.

Hun verbazing veranderde in pure blijdschap. Toen was het helemáál kerst. En De Berenkuil was de gulle kerstman die tienduizend euro schonk.

Maar niet alles bleek rozengeur. Toen wij vroegen of ze het dan niet in de krant hadden gelezen, zei de vrouw: „We hebben geen krant. Véél te duur voor ons.” De Berenkuil beloofde haar een exemplaar van de betreffende krant te bezorgen. Dat gebeurde de volgende dag, met een chocoladeletter erbij.

Kerstman? De Berenkuil voelt zich een nepsinterklaas.

Koukleumen in Gelredome

Het grootste theater van Nederland, beter bekend als Gelredome, begint meer en meer op een ordinaire kroeg te lijken. Het begon er al mee dat het rookverbod in de horeca liefdevol werd geadopteerd door de stadiondirectie, waardoor rokers gewoon naar buiten moeten, zelfs als het dak helemaal open is. Nee, dat scheelt.

Inmiddels trekt Gelredome zich ook de kritiek aan van alle milieugroeperingen op de energievretende terrasverwarming die veel kroegen de rokende medemens als service aanbieden. De warmtebronnen boven de tribune weigerden afgelopen zondag bij Vitesse-Feyenoord in ieder geval alle dienst, waardoor het voor de 17.000 bezoekers vooral een middagje koukleumen en blauwbekken werd.

De ene na de andere bezoeker deed zijn beklag via sms'jes naar het fraaie digitale scorebord, maar dat bracht niemand op het idee om toch maar ergens in de krochten van het stadion op zoek te gaan naar het juiste verwarmingsknopje.

Gelukkig bood de amusante wedstrijd wel enige afleiding.

Vieze taxi door niesbui

Een 22-jarige taxichauffeur is in Arnhem gearresteerd nadat hij een passagier had belaagd tijdens een ruzie over een niesbui. Marisca Rubergen van politie Gelderland-Midden vertelt.

Wat is er gebeurd?
"Een 31-jarige vrouw uit Arnhem, een 36-jarige man uit Arnhem en een 40-jarige man uit Heerlen namen een taxi richting centrum toen er onenigheid ontstond."

Waarover?
"De man uit Heerlen zou de taxi vies hebben gemaakt toen hij nieste."

Werd de chauffeur geraakt?
"Nee, hij heeft alleen aangegeven dat zijn taxi werd vervuild."

Werd de voorruit besproeid?
"De spetters schenen in de rondte te hebben gevlogen maar waar precies is mij niet duidelijk. De chauffeur heeft de auto stilgezet en iedereen is uitgestapt."

Ze waren op hun bestemming?
"Nee, er ontstond een woordenwisseling en de vrouw zou met een soort pepperspray zijn bespoten, waarna de chauffeur er vandoor ging. We konden hem later
aanhouden."

Wat zei de chauffeur? Had hij zijn auto bij een wasstraat schoon moeten maken?
"Hij zei dat hij niet met peperspray had gespoten."

De niezer is niet gearresteerd?
"Nee."

Heeft u sporenonderzoek gedaan bij de vrouw?
"Ze klaagde over een branderig gevoel en agenten zagen dat ze last van haar ogen had.

Zou de chauffeur hebben teruggeniest?
"Nee."

Is er sporenonderzoek in de taxi gedaan?
"We hebben geen pepperspray of iets dergelijks in de auto gevonden."

Is er sporenonderzoek gedaan naar niesresten?
"In de auto is alleen gezocht naar pepperspray."

De auto zat niet vol snot?
"Zo erg is het niet geweest."

Veel Qlimax op YouTube

De organisatoren van dancefeest Qlimax in Gelredome hoeven niet zo nodig in de publiciteit. Hebben ze bij Qdance ook niet nodig. Zonder dat nog iemand weet wie er plaatjes komt draaien, zijn alle kaarten in no time uitverkocht. ‘Underground’ is het sleutelwoord. Wie er toch iets van wil zien, kijkt op YouTube. In een paar dagen tijd werden daar honderden filmpjes geüpload. Daar kan geen Borsato tegenop.

Tussen servet en tafellaken

Ze was maandag jarig. 25 is ze geworden, het Arnhemse meisje Loesje. Het kan de afgelopen maanden niemand zijn ontgaan. Het plakkerige typje haalde de landelijke media met haar verjaardag. Zelfs kijkcijferkanon 'De wereld draait door' besteedde er aandacht aan. In het stadhuis hebben ze vast gelikkebaard: Made in Arnhem!

Haar feestje is vandaag, in de Jacobiberg. Eerst voor iedereen, daarna besloten voor alle plakkers en leuzenschrijvers van de afgelopen kwart eeuw.

Deze week kregen de jubileumposters die her en der op borden in Arnhem zijn geplaatst gezelschap van een spandoek aan de Nelson Mandelabrug, met de tekst: 'A thousand miles from here another person is smiling'. Voorbijgangers moesten wel wat moeite doen om het te kunnen lezen. Loesje is het stadium tussen servet en tafellaken blijkbaar nog niet ontgroeid.

Blijven oefenen

Soms zijn wij in De Berenkuil bang om cynisch te worden. Bang, want wij willen niet verzuurd raken. Toen laatst gegrapt werd dat de enige luxe op ons kantoor de Choco de Luxe uit de automaat is, lachten wij in eerste instantie vrolijk mee, maar onmiddelijk vielen we stil. Is dit niet te cynisch?

Gelukkig kregen wij gisteren een e-mailtje van een Wolfhezenaar die de door ons gemaakte foto’s van de sinterklaasintocht in zijn dorp niet zo mooi vond. Hij had eerder enkele door een plaatsgenoot gemaakte foto’s naar de krant gemaild, maar dat leidde niet tot publicatie. In De Berenkuil las zijn berichtje en wist: wij zitten nog lang niet in de cynisme-eredivisie. ‘Zijn jullie nu ook al fotografen?’, mailde de Wolfhezenaar. ‘Goed hoor! En toch vindt Sint de andere beter. Blijven oefenen dus!’ Een compliment aan de schrijver. Het is maar weinigen gegeven in vier korte zinnen een heftig gevoel op te roepen.

Nu nog even uitleggen wat wij met een fototoestel in de handen doen. Sinds kort besteden wij meer en meer aandacht aan de website van onze krant. En dat betekent dat we zelf ook wel eens een paar foto’s maken of een twee minuten durend filmpje (zie het voorbeeld) van een gebeurtenis. Een van de Berenkuilers heeft in een week tijd zeven filmpjes gemaakt (zie hetzelfde voorbeeld), die samen 643 keer werden bekeken. Ach, het is een begin. Ook op de plaatjes valt wel wat aan te merken, maar ze geven in elk geval een aardig beeld van de sinterklaasintocht.

We mailden de Wolfhezenaar terug: ‘Wij vonden de ingezonden foto’s ook mooi, maar hebben toch voor de geplaatste foto gekozen omdat daarop zowel de Sint en de kinderen van voren te zien zijn als de winterse bomen.” Geen greintje cyniscme. Maar pas op, we blijven oefenen.

Joop Legerstee is zijn Robbie kwijt

Wat was hij blij met zijn pop Robbie: Joop Legerstee, tot voor kort handelaar in blote en andere boekjes in de Nieuwstad, maar tegenwoordig op de veegwagen in de Arnhemse binnenstad. Joop had Robbie een week of zes geleden gevonden in de Pastoorstraat en 'm als mascotte een plekje gegeven achterop zijn kar. Op 8 november prijkten de bekende Arnhemmer met zijn 'pleegzoon', zoals Legerstee hem noemde, in De Berenkuil. "Hij gaat nooit meer bij me weg", zei hij toen.

Maar inmiddels is dat laatste toch gebeurd. "Robbie is gestolen", vertelt Joop, in zak en as. Het moet afgelopen zaterdag, 22 november, gebeurd zijn in de buurt van de Rijnstraat of de Hoogstraat. "Er liep een man in badjas en op slippers, die had zijn vrijgezellenavond, er waren ook anderen bij", vertelt Joop. "Misschien dat dat clubje mijn Robbie heeft gejat. Het was een waterpoloteam."
Hoe het ook zij: wie Robbie heeft meegenomen, kan hem terugbezorgen bij De Gelderlander, Kadestraat 3, Arnhem. Dan zorgen wij dat Joop zijn pleegzoon terugkrijgt.
Foto: Bianca Spelt/De Gelderlander

Blaadjes en bomen

Treinreizigers houden ieder najaar weer hun hart vast. Als de blaadjes gaan vallen, raakt het Nederlandse treinverkeer niet zelden compleet ontregeld. Bij de Nederlandse Spoorwegen kregen ze er vierkante wielen van, de reizigers een punthoofd.

Inmiddels zijn tal van maatregelen genomen om slippende treinen door gevallen hersftblad te voorkomen (zoals de 'sandlite-installatie' op de foto), en dat lijkt zijn vruchten af te werpen. Alleen lijkt de natuur daar weer wat op gevonden te hebben.

Tijdens de kortstondige, maar hevige herfststorm op vrijdag 21 november 2008 viel er geen blad maar een hele boom op het spoor Arnhem-Dieren. Daar had spoorbeheerder ProRail niet zo snel een antwoord op. Een groot deel van de dag reden er geen treinen.
Foto: ProRail

Reuring in Klarendal

Er moest weer leven in de brouwerij komen. Dat was een van de doelen van het project 100% mode in Klarendal. ‘Het wijk’ miste de reuring van weleer.

Uitbater Franklin van Reem van café Goed op de hoek van de de Klarendalseweg en de Sonsbeeksingel doet in ieder geval zijn uiterste best. Zelfs op zijn vrije dag.

Van Reem liet deze week voor een personeelsuitje een colonne limousines aanrukken, waaronder een Hummer waar geen einde aan kwam.

De halve wijk liep er voor uit. Over reuring gesproken.

Foto: Erik Jan Brugginc

Geen discussie over Eusebius

Directeur Jan van der Sloot van de Stichting Eusebius is blij dat er in Arnhem zoveel draagvlak is voor het opknappen van ‘zijn’ Eusebiuskerk. Het natuursteen van Arnhems icoon is in zo’n slechte staat dat een miljoenenoperatie nodig is. „Van links tot rechts, en dat bedoel ik letterlijk, is er steun voor de restauratie. Daarmee is de Eusebius het enige gebouw in Arnhem waar géén discussie over is.”

Het 'failliet' van de rijkste

Met stip kwam hij binnen, vorig jaar in de roemruchte Quote 500 van Neerlands rijkaards. Jan van Hanxleden Houwert mocht zich met een geschat vermogen van 153 miljoen in één klap de rijkste man van Arnhem noemen (volgens Quote dan) door de aandelen die hij verwierf door Wegener (onder meer eigenaar van De Gelderlander) te verkopen aan het Britse Mecom.

De onlangs verschenen Quote 500 van 2008 ziet er voor Houwert heel wat minder zonnig uit. Cor van de Velde van CCV, leverancier van betaalsystemen, is Arnhems ‘dorpsrijkste’, aldus Quote, met een vermogen dat geraamd wordt op zo’n 40 tot 45 miljoen euro.

Houwert is in de lijst van 500 niet meer terug te vinden, maar blijft niet onvermeld. ‘Jan van Hanxleden Houwert gaat gierend failliet’ faxte een tipgever naar het zakenblad. Want diezelfde aandelen die de voormalig Wegener-topman zoveel rijkdom bezorgden in 2007, zijn een jaar later, mede door de kredietcrisis, in koers danig gekelderd.

Donkere Dijkgraaf

Het onbetwiste hoogtepunt van de functionele democratie is deze week weer in zijn volle omvang losgebarsten: de verkiezingen voor de waterschappen. Qua interesse doet deze stembusgang voor de gemiddelde Nederlander niet onder voor de presidentverkiezingen van Djibouti of de burgemeestersverkiezing van Ulaanbaatar.
Ook in Arnhem mag de verkiezing zich verheugen op een hoop aandacht. De plek van de borden voor de verkiezingsposters in het centrum spreekt boekdelen. Half verscholen achter een boom, het zicht geblokkeerd door een richtingaanwijzer. Dat laatste is misschien handig voor wie niet afweet van het bestaan van een waterschapsversie van het kieskompas. Welke kant moet het op? Om de verkiezingen dit jaar wat levendiger te maken, is besloten dat ook politieke partijen zich in de strijd mogen mengen. Nee, dat heeft geholpen.De waterschappen hadden veel meer kunnen leren van de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen. Die leefden wel in Nederland. Tip voor over vier jaar: zorg dat de mensen er voor kunnen zorgen dat voor het eerst in Nederland een donkere man (of liever nog vrouw) dijkgraaf kan worden! Moet je zien hoe het water dan ineens gaat leven! Jammer alleen dat de dijkgraaf nou weer net niet democratisch wordt gekozen...

Napolitaanse toestanden

Arnhem leek deze week het toneel van een hete herfst. Scholen stroomden leeg omdat leraren in het middelbaar onderwijs het werk neerlegden, een staking tegen de hoge werkdruk. Buschauffeurs van Connexxion dreigden met acties, omdat hun vakantiedagen waren afgepakt wegens een vorige staking.
In de Driekoningendwarsstraat leek het erop alsof ook de vuilophalers van Sita het bijltje erbij hadden neergegooid. Grote bergen afval bij de ondergrondse containers deden denken aan Napolitaanse toestanden, toen in deze stad weken lang geen vuil werd opgehaald.
Gelukkig was van een staking van Sita geen sprake; werkzaamheden aan de riolering zorgden ervoor dat de vuilniswagen niet bij de afvalcontainer kon komen om deze te legen. Bewoners van het Spijkerkwartier hadden hier duidelijk maling aan en dumpten hun vuil gewoon massaal op de stoep.

Met de bus naar De Berenkuil

Onze chaufferende medemens heeft het niet gemakkelijk. Stenen gooiende vandalen, een naar men zegt falende leiding: het valt voor de gemiddelde Connexxion-chauffeur allemaal niet mee. Als eerbetoon aan deze hardwerkende, immer vriendelijke en betrouwbare gidsen langs de Arnhemse knooppunten hierbij een nogal saai maar daarom niet minder instructief videoverslag van een ritje met lijn 1 van Arnhem Centraal naar... De Berenkuil!
Geen idee wie hier zoveel zinloze energie in gestopt heeft, maar het is altijd beter dan met stenen gooien!

Escorte naar Gelredome!

Hadden wij vandaag iets gemist? Welke wereldster trad er eigenlijk op in Gelredome? Wat een drukte daar op de parkeerplaats! En wie in zijn gammele auto in de buurt kwam, werd keurig opgevangen door vriendelijke agenten die ons maar wat graag een escorte gaven richting stadion. Wel vreemd, want normaal word je tijdens evenementen op elke Malburgse en Kronenburgse straathoek tegengehouden door jong volk in onduidelijke hesjes. En nu een heuse escorte!
Bij Gelredome bleek tot onze teleurstelling van enig muzikaal vertier geen sprake. Wel waren de verzamelde wetshandhavers zo vriendelijk de bandenspanning en onze adem te controleren. Was gelukkig allemaal goed. Bij Tina Turner net zo'n vriendelijke ontvangst?
foto Harold Schuil/De Gelderlander

De Berenkuil, wat is dat eigenlijk?

Dat is 'm dus: de Berenkuil. Eigenlijk heet-ie het Airborneplein, maar dat zegt in Arnhem bijna niemand. Een paar jaar geleden bedacht de Arnhemse redactie van De Gelderlander dat 'De Berenkuil' wel een aardige naam voor een satirische dan wel opiniërende dan wel grappige rubriek in de krant zou zijn. Na een paar honderd afleveringen kan zelfs De Berenkuil niet vluchten voor de tijdgeest. De rubriek gaat kortom online. Geniet u mee?