Zenuwen

Ilse DeLange mocht vorige week in Amsterdam opdraven voor de 'DWDD Recordings'. De in Arnhem wonende zangeres zong a la Johnny Cash een minuutje uit de song 'Dimming of the Day' van Bonnie Rait. Ze was nog nooit zo zenuwachtig geweest. "Ik sta liever in GelreDome", vertrouwde ze Matthijs van Nieuwkerk toe.
Deze week was komiek Freek de Jonge ook al zo nerveus voor zijn minuutje Duitse schlager in 'De Wereld Draait Door'. En ja hoor, ook hij staat liever in het 'grootste theater van Nederland'. Maar Freek is ook realist: "Ik ben tegenwoordig al blij als ik het Compagnietheater vol krijg..."

Kont

Dat was ontroerend mooi, die screening in Het Dorp van de Franse komedie Intouchables. Een lachfilm over een zwaar gehandicapte man, bekeken door 75 zwaar gehandicapte Dorpelingen. Rolstoelhumor is het leukst mét rolstoelers in de zaal, vanwege de herkenbaarheid.
Zeker als op het projectiescherm de debuterende verpleeghulp voor het eerst van zijn leven een niet-hip, vierkant, invalidenbusje bekijkt en tegen de rolstoeler zegt: "Ik ga je toch niet als een paard achterin laden."
Ook lachen als dezelfde verzorger protesteert: "Ik maak de kont niet schoon van iemand die ik niet ken." Opvallend veel lol in de zaal als er een beetje ongepast wordt gerookt. Vast herkenbaar.

Blije gezichten dus na afloop van die voorstelling in het Kerkelijk Kultureel Centrum (KKC) op Het Dorp. Je gunt de bewoners elke week zo'n première met rode loper, en niet alleen als een film toevallig eens over gehandicapten gaat. Want normaal vertoont het KKC de blockbusters veel later dan reguliere bioscopen dat doen.
En die bioscopen hebben wel plek voor een paar rolstoelers maar niet voor 75 tegelijk, zoals in het KKC. Dus dames en heren filmdistributeurs: volg het geloofde voorbeeld van distributeur De Filmfreak en stuur vanaf volgende week telkens een mooie kopie van uw populairste rolprent naar Het Dorp.
En als iemand nou ook nog eens zorgt voor een krachtiger beamer in dat KKC – zodat het beeld iets lichter en scherper wordt – zijn ze daar helemaal blij. En wij ook.

Happy people

Schuytgraaf is volgens sommigen een speeltuin van projectontwikkelaars en bestuurders, maar de Arnhemse wijk hééft er ook eentje. Een speeltuin. Speelgaard heet ie en het ding is gezegend met een kabelbaan.
Zo leuk is dat ding dat kinderen uit heel de wijk komen kabelbanen. Ze kraaien het uit van blijdschap, om nog maar te zwijgen van blije ouders die hun kroost luidruchtig aanmoedigen. Kortom: happy people. Helaas. Zeven huishoudens wier achtertuin grenst aan dit speelparadijsje klaagden hun nood bij de gemeenteraad. Als de zon schijnt, hebben ze last van de herrie.
"En we zijn echt geen zure bejaarden, gewoon jonge gezinnen", benadrukte inspreker Peter de Boer, die bovenstaande video liet afspelen. Wethouder Margreet van Gastel gaat er over praten. Wordt wennen voor haar, dat gesprek. Na al die bewoners die klagen over wat er níet is in Schuytgraaf, moet ze nu aan de slag met mensen die niet tevreden zijn met wat er wél is. Terwijl de gebruikers van de kabelbaan juist weer wel blij zijn met wat er wel is. Als dat maar goed gaat.