Supersnack supersneu

Het zijn zware tijden voor de horeca. Cafés, hotels en restaurants hebben fors minder klandizie dan voorheen. Een uitzondering vormen de cafetaria’s, die in het laatste kwartaal van 2008 bijna 2 procent meer omzet hebben gehad.
Tijd om dat te vieren was deze week in elk geval niet weggelegd voor snackbar Supersnack aan de Steenstraat. Eerst zagen de medewerkers voor de deur een vrachtwagen rijden en glas op de stoep uiteenvallen. Dat glas bleek afkomstig van de grote reclamebak aan de gevel die aan diggelen was gereden.
Donderdag sloeg de vlam opnieuw in de pan, of beter gezegd in de afzuigpijp boven de frituurbakken. Onderin sloegen de vlammen eruit en een fractie later blies de pijp aan alle kanten rook uit. Het personeel draalde geen seconde en belde direct de brandweer.
Die was zo snel ter plaatse dat de brand bijna in de kiem kon worden gesmoord. Maar door de rookontwikkeling in de zaak kwam van frietbakken niets meer. Voor één dag was Supersnack supersneu.

Nieuwe bestemming voor De Boei

De Boei wordt overbodig. Miljoenen euro's zijn erin gestoken en na vijf jaar verliest de drugsboot zijn bestemming, net nu de tot recordhoogten gestegen staalprijs weer diep is gekelderd door de wereldwijde kredietcrisis. Een ongeluk komt nooit alleen.
Maar misschien is er hoop. Rederij Pure Liner in Amsterdam (die al eerder deze rubriek haalde) vaart immers in het rond met twee luxe schepen die in ieder geval wat beschildering betreft (zie illustratie) heel veel verwantschap hebben met De Boei.
Misschien is Pure Liner al toe aan een derde varend/drijvend partycentrum. Schilderen hoeven ze niet meer. En de ramen zijn inmiddels ook op de goede manier gemonteerd.

Nieuwe locatie voor De Boei

Foto: Marco Bouman/bewerking Harold Schuil

Stukke(n)taal

‘Door vertraging tengevolge van beperking in de afzet van de woningen zal de planningshorizon van Schuytgraaf verschuiven van 2012 naar 2014’, aldus de voort- gangsrappor- tage van de belangrijkste strategische projecten in Arnhem, die het college van burgemeester en wethouders dinsdag vaststelde. Het rapport moet de gemeenteraad eens in de drie maanden informeren over wat er zoal gaande is. Maar al te duidelijk mag het blijkbaar niet worden. De vertaling: het duurt twee jaar langer dan gepland voordat Schuytgraaf klaar is. Er worden te weinig huizen verkocht.

Foto: Marco Bouman/De Gelderlander

Klas van kleuterjuffrouw Krikke

Henk Jaspers, satiricus van alle politici op het bestuurlijk pluche, hoefde de messen nauwelijks te slijpen voor een nieuwe affiche- campagne. Op 7 maart gaat de nieuwe raadszaal officieel open.
Raadsleden hadden wat moeite met het speelse tapijt van kunstenares Petra Hartman op de vloer en lieten het woord ‘kinderdagverblijf’ vallen. Jaspers borduurt op het thema voort met affiches over burgemeester Krikke die als juf een kleuterklas opent.
Hoewel, voortborduren? „We waren al bezig met deze actie voordat het woord kinderdagverblijf viel”, zet Jaspers het misverstand even recht. „Naar aanleiding van de schetsen voor Rijnboog. Dat lijken net kindertekeningen.”
Een goede raadszaal moet soberheid uitstralen, vindt Jaspers. „Net als een wachtkamer bij de dokter.” Die vergelijking zal wel niet uit de lucht komen vallen: Jaspers wacht al jaren tevergeefs op een juist gemeentelijk besluit.

Foto: Marina Popova/De Gelderlander

Traantjes van de voorlezers

De presentator had het nog zo gevraagd: „Als jullie niet winnen, dan zijn jullie toch niet teleurgesteld, hè?”. „Neeee!”, klonk het in koor, donderdagavond in de bibliotheek aan de Arnhemse Koningstraat. Maar toen moest de Arnhemse kwartfinale van de Gelderse voorleeswedstrijd voor basisscholieren nog beginnen.

Negen scholieren lieten zich vervolgens van hun beste kant horen, in passages uit boeken van vooral Francine Oomen en Carry Slee. En allemaal maakten ze duidelijk waarom ze tot de beste van hun eigen school waren gekozen. De jury wist al snel: dit wordt een lastige klus. Maar zo’n voorleeswedstrijd is net het echte leven: er kan er maar één de beste zijn.

En alle kinderen zeiden het misschien niet hardop, maar schatten hun kansen zichtbaar hoog in. Logisch, want eigenlijk verdienden ze de overwinning allemaal. Toen uiteindelijk Jill van de Heijenoordschool tot winnares werd uitgeroepen, was zij dus niet de enige die wat traantjes de vrije loop liet. Verliezen, het blijft moeilijk.